Κάνε detox μου είπαν, θα είναι ωραία μου είπαν. Και έκανα. Μια ωραία ημέρα το πήρα απόφαση, θα έκανα την πιο δύσκολη- για τα διατροφικά μου γούστα- δοκιμασία. Θα δοκίμαζα το 3μερο detox πρόγραμμα από “Το Βαζάκι”.
Continue readingand so on
Το πρωί λοιπόν άλλαξα σελίδα στο ημερολόγιο που σας έδειξα και εδώ και η σημερινή ερώτηση δεν μπορούσε να μείνει αναπάντητη: Με ποιον τρόπο επιβραβεύω τον εαυτό μου μετά από μια κακή/δύσκολη μέρα; Πιο παλιά, κάθε δυσκολία που κατάφερνα να ξεπεράσω (βλ. να βγω σώα και αβλαβής χωρίς τεράστιες απώλειες) είχε “δώρο στον εαυτό μου” ένα κραγιόν. Με τον καιρό άρχισα να τα βαφτίζω όλα …
Continue reading
Eιιι καλή χρονιά! Κοντεύουμε στα μέσα του μήνα και εγώ εξακολουθώ να εύχομαι καλή χρονιά και αμέσως μετά να ρωτάω τον κόσμο αν είδε το βίντεό μου. Αν μου πει ναι χαμογελάω και συνεχίζουμε να είμαστε φίλοι, αν όχι, επανεξετάζω τη σχέση και μόνο αν είναι συγγενής πρώτου βαθμού δίνω μια δεύτερη ευκαιρία και τον αναγκάζω να δει ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ βίντεο, ΟΛΟΚΛΗΡΑ. :p Αν …
Continue reading
Στην οικογένειά μου, έχουμε ένα έθιμο το οποίο διατηρούμε κάθε παραμονή Πρωτοχρονιάς, εδώ και πολλά χρόνια. Μαζευόμαστε όλα τα ξαδέρφια, θείοι, θείες κ.λπ, ανεβαίνουμε τα “παιδιά” (το μικρότερο είναι ετών 29) στην εσωτερική σκάλα του σπιτιού, μετράμε αντίστροφα, λέμε τα κάλαντα και από κάτω οι γονείς χειροκροτούν όπως χειροκροτάει ένας γονιός την πρώτη φορά που το παιδάκι του λέει τα κάλαντα.
Continue reading
Το σημερινό post ήθελα να το κάνω video αλλά ας μην κοροϊδευόμαστε, μέχρι να μάθω να κάνω το μοντάζ θα έχουν περάσει τα Χριστούγεννα μπορεί και το 2017. Σκοπός του post είναι φέτος να γλιτώσεις και να μην είσαι αύριο ή προπαραμονή Πρωτοχρονιάς στριμωγμένη σε ουρές και parking, ψάχνοντας δώρα για τους αγαπημένους σου. Αχα. Σήμερα λοιπόν θα σου πω ιδέες για δώρα που ΔΕΝ …
Continue reading
Σαν χθες θυμάμαι που πέρσι τέτοιες μέρες σου έγραφα ότι η 1η Σεπτεμβρίου είναι η Πρωτοχρονιά των ψυχαναγκαστικών. Και παρόλλο που ούτε φέτος συγκαταλέγεται στις επίσημες αργίες και ούτε δώρα ανταλλάζουμε, εγώ συνεχίζω να χαίρομαι που ξεκινάει ο πιο αγαπημένος μου μήνας! Μην παρεξηγηθώ, δεν ήμουν ποτέ το φυτό που χαιρόταν που θα γυρίσει στο σχολείο ούτε ο υπάλληλος που ανυπομονεί να γυρίσει στη δουλειά. …
Continue reading
Πριν από 3 μήνες σου έγραφα για τη μετακόμισή μου! Πώς είναι να φεύγεις από το πατρικό σου, να αλλάζεις γειτονιά, όλα. Με γρήγορους υπολογισμούς και έχοντας λύσει πολλές ασκήσεις Σαββάλα, 3 μήνες+3 μήνες=6 μήνες που μένω πια στο σπίτι μου με τη Βίδα. Κάνοντας λοιπόν την ανασκόπησή μου, έχουμε και λέμε.
Continue reading
Πέρασαν 3 μήνες. ΤΡΕΙΣ ΜΗΝΕΣ, από το πρώτο βράδυ που έφερα εδώ δυο ρούχα για να κοιμηθώ και μια οδοντόβουρτσα. Τίποτα άλλο. Μάλιστα, την άλλη μέρα τα πήρα μαζί μου και τα γύρισα στο πατρικό μου, σαν το νέο μου σπίτι να ήταν ξενοδοχείο που ήρθα για έναν ύπνο και το πρωί έπρεπε να φύγω. Όπου “άλλο πρωί”: 8 το πρωί. Και ενώ μπορεί η …
Continue reading
Αυτό το post δεν έχει καμία σχέση με κραγιόν, βερνίκια και σκιές, θα μπορούσε να ξεκινάει “αγαπητό μου ημερολόγιο” και διαβάζεται καλύτερα αν ταυτόχρονα ακούς και αυτό: Το πιο πιθανό- ηλικιακά- είναι να έχεις φύγει από το πατρικό σου και να μένεις μόνη σου ή έστω κάποια στιγμή στη ζωή σου να σπούδασες σε άλλη πόλη, να έμεινες σε άλλη χώρα, σε άλλη πόλη, έστω σε …
Continue reading
Σήμερα είναι Παραμονή 1ης Σεπτεμβρίου και για την πλειοψηφία των ψυχαναγκαστικών, αυτή η ημέρα είναι σαν, μην πω και καλύτερη από την 31η Δεκεμβρίου. Η πρωτοχρονιά των ανθρώπων που θέλουν (θέλουμε) να τα έχουμε όλα σε κουτάκια είναι αύριο και αυτό σημαίνει δύο πράγματα: αφενός η αυριανή ημέρα θα έπρεπε να υπολογιστεί σαν αργία και να δεχόμαστε δώρα, αφετέρου: New Year’s Resolutions! Αφού κάνεις τον …
Continue reading